Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Με αφορμή τις πρόσφατες δολοφονίες ζώων στη Λέσβο και την παράσταση πολιτών στο Δημοτικό Συμβούλιο

Την 22 Φεβρουαρίου 2012 πάνω από 100 πολίτες της Λέσβου παραστάθηκαν στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Σκοπός ήταν η υιοθέτηση ψηφίσματος καταδίκης μιας εγκληματικής ενέργειας από το Σώμα του Συμβουλίου, δηλαδή από τους εκπροσώπους της λεσβιακής κοινωνίας. Επρόκειτο για μια εν ψυχρώ δολοφονία αδέσποτου σκύλου με καραμπίνα στο προαύλιο της Μονής Ταξιάρχη του Μανταμάδου, η οποία ακολουθήθηκε από μια μαζική δηλητηρίαση σκύλων στον ίδιο χώρο.

Οι κάτοικοι της παραπάνω περιοχής μαρτυρούν ότι τον τελευταίο χρόνο οι δολοφονίες σκύλων είναι πολλές. Στη Λέσβο φαίνεται να υπάρχει γενικότερο πρόβλημα με τη συμπεριφορά των ανθρώπων προς τα ζώα: μεγάλος αριθμός εγκαταλελειμμένων/ αδέσποτων ζώων, λαθροθηρία, βαρελόσκυλα, φόλες, βασανισμοί, κλπ. Οι ενέργειες αυτές προσβάλλουν τον πολιτισμό μας και μας έχουν εκθέσει πανελλαδικώς αλλά και παγκοσμίως (τα ρεπορτάζ και οι εικόνες κάνουν τον γύρο του κόσμου). Σε πρόσφατο ρεπορτάζ αθηναϊκής εφημερίδας, ο ιερέας της Μονής δηλώνει: «Τον τελευταίο καιρό έχω βρει κάθε είδους δηλητήριο στα παρτέρια του μοναστηριού, μέχρι και υδροκυάνιο. Δέχομαι ότι μπορεί να προκαλούν προβλήματα, αλλά οι φόλες δεν είναι λύση».

Λεπτομέρειες:
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=125773&catID=5



Το ερώτημα ασφαλώς δεν έχει να κάνει με το αν τα ζώα καταστρέφουν τη φύση ή άλλα ζώα, αλλά με το πώς οι κοινωνίες των ανθρώπων διαχειρίζονται τις σχέσεις αυτές. Τα περιστατικά επίθεσης σκύλων σε άλλα οικόσιτα ζώα και ανθρώπους, καταδεικνύουν το επείγον της αντιμετώπισης του εν λόγω προβλήματος (που όλοι αποδέχονται). Φυσικά, ο τρόπος διαχείρισης των σχέσεων αυτών, φανερώνει πολλά για το πολιτισμικό επίπεδο της κάθε ανθρώπινης κοινωνίας και έχει αντίκτυπο τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα. Πέρα από την ηθική και συμβολική του διάσταση (και μακριά από συναισθηματισμούς), το όλο ζήτημα έχει να κάνει απλά με την εφαρμογή δύο Νόμων: του Νόμου 4039/2.2.2012 περί αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και του Νόμου 3852/7.6.2010 που είναι …ο Καλλικράτης.

Στο άρθρο 94 του Καλλικράτη με τίτλο «πρόσθετες αρμοδιότητες δήμων», στην παράγραφο 2 αναφέρεται ότι μεταξύ άλλων προστίθεται και η εξής αρμοδιότητα: «Η περισυλλογή αδέσποτων σκύλων, καθώς και η ίδρυση ή βελτίωση εγκαταστάσεων καταφυγίων αδέσποτων σκύλων». Με άλλα λόγια, ο δήμος υποχρεούται να διατηρεί εγκαταστάσεις καταφυγίου αδέσποτων σκύλων. Σήμερα, τέτοιες εγκαταστάσεις δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχει ούτε εφαρμοζόμενη πολιτική για τα αδέσποτα και αυτό θα είναι το βασικό ζητούμενο για το επόμενο διάστημα.


Στο άρθρο 9 του Νόμου περί αδέσποτων ζώων επίσης αναφέρεται ότι «οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς» μέσω της ίδρυσης και της λειτουργίας καταφυγίου αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο άρθρο 5 του ίδιου νόμου «σε περίπτωση που επιθυμεί να αποχωριστεί το ζώο συντροφιάς, πρέπει να γνωστοποιεί στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου του τόπου της κατοικίας του την πρόθεσή του αυτή, να το παραδίδει σε αυτόν [σ.σ. στον Δήμο] και να λαμβάνει από πιστοποιημένο κτηνίατρο αντίγραφο της μεταβολής της εγγραφής του ζώου του στη Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση σήμανσης και καταγραφής των ζώων συντροφιάς, όπου θα αναφέρεται ο Δήμος ως προσωρινός κάτοχος του αδέσποτου πλέον ζώου». Στο άρθρο 16 του ίδιου νόμου απαγορεύεται «ο βασανισμός, η κακοποίηση, η κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ’ αυτού, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, η σύνθλιψη και ο ακρωτηριασμός» και σύμφωνα με το άρθρο 20 οι παραβάτες τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματικά πρόστιμα έως 15.000 ευρώ.

Ο ισχύων Νόμος: http://www.adespoto.gr/files/n_4039_2012_adespota.pdf (ο οποίος αντικατέστησε το Ν. 3170/2003 για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα --δείτε τις διοικητικές κυρώσεις και τα πρόστιμα που προβλέπονται από το νέο νομο: σελ 141-143)


Δυστυχώς όμως οι αιρετοί μας άρχοντες, για μια φορά ακόμη, αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων. Παραθέτω, εν συντομία, τους λόγους:

α) Πολυετής και πλήρης απραξία ως προς το θέμα προστασίας των αδέσποτων ζώων, παρόλο που αυτό προβλέπεται από τον "Καλλικράτη" (όπως και από τον "Καποδίστρια" προηγουμένως), παρόλο που αυτό αποτελεί πάγιο αίτημα πολλών πολιτών, αλλά και προεκλογική δέσμευση όλων των παρατάξεων και παρόλο που το νησί μας έχει δυσφημιστεί αρκετές φορές στο παρελθόν για άσχημες συμπεριφορές ανθρώπων προς τα ζώα, αλλά και για την έλλειψη υποδομών. Εδώ και χρόνια το Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων έχει τεθεί εκτός λειτουργίας. Επιπλέον, σήμερα επιβάλλεται και η αξιοποίηση (και κατάλληλη εκπαίδευση) της Δημοτικής Αστυνομίας σε τέτοιες καταστάσεις και γενικότερα ο  υπεύθυνος σχεδιασμός και η εφαρμογή πολιτικής από γνώστες του αντικειμένου.

β) Επίδειξη αγένειας και ασέβειας προς τους πολίτες (άνω των 100 στον αριθμό) τους οποίους είχαν σε αναμονή για 1μιση ώρα στην αίθουσα του συμβουλίου, αρνούμενοι να ακούσουν και να συζητήσουν άμεσα το θέμα τους, το οποίο μάλιστα έλαβε πανελλαδικές διαστάσεις (κάτι που δεν ισχύει σε άλλες περιπτώσεις θεμάτων εκτός ημερησίας διάταξης).

γ) Έλλειψη προσανατολισμού, αδυναμία συγκρότησης τεκμηριωμένου λόγου, αδικαιολόγητος πλατειασμός, άκρατη πολυλογία και αερολογία, συνεχείς εκνευρισμοί και μη διάθεση συνεννόησης, έλλειψη υπευθυνότητας και μετάθεση ευθυνών, ανόητη αντιστοίχηση διαφορετικών καταστάσεων, υπερβολές που ξεπερνούσαν τα όρια του αστείου και (πολιτικάντικη) προσπάθεια τήρησης ισορροπιών στις φλύαρες τοποθετήσεις τους, ενώ το ζητούμενο ήταν σαφές και συγκεκριμένο: η τήρηση των νόμων, η υπεράσπιση των βασικών αρχών του πολιτισμού μας και η καταδίκη της κακοποίησης των ζώων από τον άνθρωπο στη Λέσβο. [Το να απαιτούν κάποιοι από ένα δημοτικό συμβούλιο να καταδικάσει την κακοποίηση ζώων από... ζώα(!) είναι ενδεικτικό της αντίληψης, της λογικής και του τρόπου σκέψης τους.]

δ) Η τήρηση των νόμων και η υπεράσπιση των βασικών αρχών του πολιτισμού μας, δεν είναι θέματα που απασχολούν μόνο τους ζωόφιλους (όπως προσπάθησαν να το παρουσιάσουν), αλλά όλους τους συνειδητοποιημένους πολίτες. Είναι θέματα αυτονόητα που δεν μπορούν και δεν πρέπει να τίθενται υπό διαπραγμάτευση από κανέναν αιρετό σύμβουλο του ανωτάτου οργάνου διοίκησης του Δήμου. Πόσο μάλλον να αποτελούν ολόκληρο ρεύμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε ευθαρσώς από αρκετούς αιρετούς συμβούλους (από αυτούς άλλοι μίλησαν δημόσια και άλλοι όχι), αρκετοί εκ των οποίων είναι τοποθετημένοι σε υπεύθυνα πόστα (για τους ενδιαφερομένους, υπάρχει το σχετικό βίντεο, καθώς η τηλεόραση ήταν παρούσα...). Το γεγονός αυτό φανερώνει ένα μεγάλο πολιτισμικό έλλειμμα στους αιρετούς μας εκπροσώπους.

Δυστυχώς, σήμερα η έλλειψη παιδείας, καθώς και η έλλειψη γενικότερου προσανατολισμού και αποτελεσματικότητας είναι εμφανείς (και όσο δεν το αναγνωρίζουμε και δεν το καταπολεμάμε, τόσο αυτό θα διογκώνεται και θα μας φταίνε οι «άλλοι»). Το Δημοτικό Συμβούλιο Λέσβου, ως ανώτατο όργανο διοίκησης του Δήμου, οφείλει εντίμως να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, να πρωτοστατεί στην καλλιέργεια της πολιτισμικής συνείδησης των πολιτών, να υπερασπίζεται το όνομα και τη φήμη του τόπου και να βοηθά στην αλλαγή της νοοτροπίας και της συμπεριφοράς και όχι να υποθάλπει άρρωστες καταστάσεις, ούτε να νίπτει τας χείρας του…