Bonny Portmore...

Το Portmore είναι μια περιοχή της Βορείου Ιρλανδίας. Τον 17ο αιώνα, υπήρχαν εκεί μεγάλα δάση βελανιδιάς και ένα πανέμορφο κάστρο χτισμένο ανάμεσα σε λίμνες. Οι άνθρωποι ζούσαν από τα δάση και τα τοπία τους. Ο Ιρλανδός λόρδος Conway αποφάσισε να ξεκινήσει ένα φιλόδοξο εγχείρημα: να αποξηράνει τη μια λίμνη. Το εγχείρημα του απέτυχε. Έτσι αναγκάστηκε να πουλήσει το Bonny Portmore στους Άγγλους. 

Το επόμενο διάστημα, 8.000 στρέμματα δάσους βελανιδιάς, χάθηκαν... Η ξυλεία χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή πλοίων. Ένα μεγάλο κομμάτι γης χρησιμοποιήθηκε για την καλλιέργεια καλαμποκιού και το υπόλοιπο έγινε βοσκοτόπια. Το κάστρο ερημώθηκε και οι πέτρες του χρησιμοποιήθηκαν για οχυρωματικά έργα της ευρύτερης περιοχής. Έμεινε όμως ένα ποίημα… που έγινε τραγούδι (πρώτη φορά το 1840) και ακούγεται μέχρι σήμερα.

Οι άνθρωποι του Portmore έγραψαν αυτό το ποίημα για τo χαμό της Μεγάλης Βελανιδιάς του Portmore (1760).

"All the birds in the forest, they bitterly weep
Sighing, “Where shall we shelter, where shall we sleep?”
For the Oak and the Ash tree are all cutten down,
And the walls of bonny Portmore are all down to the ground."
(απόσπασμα)

"Lochs, castles and dreams": Φωτογραφία από παλαιότερη επίσκεψή μου στη Σκωτία. 

Οι τόποι ενυπάρχουν μέσα στους ανθρώπους και οι άνθρωποι μέσα στους τόπους...

Το Bonny Portmore αποτελεί ένα συμβολικό τοπίο, ένα κομμάτι της ανθρώπινης ψυχής. Το μήνυμα του κομματιού συνοψίζεται στο στίχο: "All the lords in Old England would not purchase Portmore".

Όσο περισσότεροι άνθρωποι μένουν πιστοί στο δικό τους "Portmore", τόσο υψηλότερα επίπεδα πολιτισμού θα κατακτώνται γι' αυτούς και για ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο. Όσο οι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν την αξία του "Portmore" ή αποφασίζουν να το ξεπουλήσουν, τόσο περισσότερο υποχωρεί ο συνολικός πολιτισμός τους... τόσο η εντροπία θα κερδίζει έδαφος και το χάος θα απειλεί τον κόσμο τους.